Πολλές φορές....οι πίνακες κρύβουν μια ιστορία....και χρειάζεται να πλησιάσουμε κοντά για να την ακούσουμε.
Και ίσως κάποιες φορές να χρειαστεί να κλείσουμε και τα μάτια για να την ονειρευτούμε........
Και κάποιες φορές ....μπορεί να την φανταστούμε ...............................
Mια φορά και έναν καιρό, ήταν ένας κύριος, που ζούσε στην παραμυθοχώρα. Κάθε πρωί μαγείρευε παραμύθια. Ήταν ένας μάγειρας παραμυθάς!
Σήμερα είχε σκοπό να μαγειρέψει ένα παραμύθι με πριγκίπισσες αλλά του έλειπαν οι νάνοι της Χιονάτης.Έτσι λοιπόν αποφάσισε να βγει έξω και να ψάξει παραμύθια στα χορτάρια.
Ξαφνικά πετάχτηκε μπροστά του ένα τεράστιο τέρας.
-Σε παρακαλώ,μην με φας και θα κάνω ό,τι θέλεις,είπε ο μάγειρας παραμυθιών.
Το σκέφτηκε λίγο το τέρας και του είπε: Άσε με να σε ζωγραφίσω!
Έκλεισε τα μάτια ο παραμυθάς...και όταν ξύπνησε είχε γίνει πολύχρωμος!
(Το παραμύθι δημιουργήθηκε από τα παιδιά,χωρίς καμία δική μου παρέμβαση, με αφορμή τον πίνακα που δημιουργήθηκε στο Εργαστήρι Γονέων,στο πλαίσιο του προγράμματος "Μαθαίνουμε παρέα" του ιδρύματος Ι.Λάτση. Στόχος της συγκεκριμένης δραστηριότητας ήταν η παραγωγή λόγου και συγκεκριμένα παραμυθιού,ακολουθώντας κανόνες χρονικής αλληλουχίας και πλοκής.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου